18 dic 2007

Tinta Negra

Todos tenemos días tristes. Los míos suelen ser bastante productivos, ya que canalizo la oscuridad a través de mis pinceles. Y cuando está plasmada y la veo, curiosamente me siento mejor.

4 comentarios:

saposkat dijo...

Muy bonito muy bonito... perranquilla tierna! Viva Pata Negra y los moraos mellizos, que también ayudan a canalizar la tristeza! besoteeee!! Viva tu blog!

Lulu Voodoo dijo...

Nineta que rebunic que és que emotiu :)
Ahir va ser un dia trist. Ja t'explicaré buffff
Aquest finde quedem tot el dia per començar amb lo del fanzine?

Guillem dijo...

¿Cuánta tristeza puede condensarse en un poco de tinta negra?

Jofar Vorin dijo...

Joder.
Lo siento.
Es precioso.
Más que por la tristeza,
por la resignación.

Y tal vez sea por eso
que ha sido verlo
y transportarme directo
al "Agujero Negro"
de Burns.

Espero estés bien
y, a poder ser,
no volver a pasar
tres años más
sin retrato.
;)